typ lokalu: restauracja
lokalizacja: Skwer Kościuszki 10, Gdynia
kuchnia: międzynarodowa, pizza, fusion
poziom cen: średniowysoki (danie 20-60 zł)
subiektywna ocena w skali 1-6: 4
www: http://www.trafikgdynia.pl/
Do Trafiku trafiliśmy dziś właściwie przypadkiem, szukając miejsca na szybki lunch w centrum Gdyni. Wśród miliona knajp i barów w okolicy padło na ten i muszę przyznać, że nie był to zupełnie chybiony strzał.
Niezła karta, dość typowy dla tego rodzaju knajp wybór: kilka modnych przystawek (ośmiorniczki koniecznie!), ciekawie skomponowane sałaty (kulki koziego sera
w prażonych migdałach / winogrona gotowane w czerwonym winie z przyprawami / granat - wrócę spróbować), zupy (cebulowa, gulaszowa i koniecznie "tajska", wiadomo), burgery, steki, makarony, ryby, pizza. Jest z czego wybrać.
Nie byliśmy bardzo głodni, więc zamówienie ograniczyliśmy do zupy (ja) i pizzy (nie ja, ale żałuję). Zupa "tajska" (to swoją drogą ciekawostka, ciekawe, czy w Tajlandii o niej słyszeli? no ale niech będzie, że taka wariacja na temat) z krewetkami i łososiem całkiem całkiem, choć mogłaby być bardziej treściwa. Smak bez zarzutu, świeże warzywa, aromatyczna kolendra, łosoś w dużych kawałkach i (dwie) całkiem przyzwoite krewetki. Tylko wywar jakiś "cienki".
Pizza! zasługuje na osobny akapit. Zwłaszcza ciasto. Dygresja - jeśli chodzi o pizzę, to trzeba Wam wiedzieć, że jesteśmy wybredni. I gotowi na poświęcenia - łącznie z trzystukilometrowym objazdem, żeby zjeść na obiad najlepszą pizzę na świecie (Dolo, pod Wenecją, kiedyś napiszę więcej). Pizza w Trafiku jest całkiem obiecująca. Ciasto naprawdę cienkie i delikatne, nawet na zimno brzegi nie są twarde ani gumowe. O, właśnie, na zimno. Niestety - tylko takiej pizzy dane nam było skosztować, a mam podejrzenia, że ciepła mogłaby być jeszcze lepsza.
Desery widoczne są przez szybkę, na moją zgubę. Wzięliśmy więc oczywiście - sernik z mascarpone i granatami, na cieście czekoladowym (w każdym razie ciemnym, z posmakiem kakao). Masa mascarpone bardzo smaczna, nie przesłodzona, fajnie zgrała się z granatami. Spód twardawy.
Kilka uwag krytycznych na koniec - obsługa mogłaby być sprawniejsza (serio - ukrojenie kawałka sernika zajmuje 10 minut?), dania ciepłe serwowane ciepłe, no i może należałoby odrobinę zastanowić się nad cenami, bo o ile rozumiem, że dobra wołowina czy krewetki muszą swoje kosztować, o tyle płacąc 15 zł za karafkę wody niegazowanej bez marki czuję się trochę nabita w butelkę.
I tak. Pewnie tam wrócimy, bo było mimo wszystko smacznie, a w karcie zostało jeszcze sporo dań, których miałabym ochotę spróbować. Z drugiej strony - jedna zupa, jedna pizza, jeden deser i jedna karafka wody za stówkę - tanio nie było. Z trzeciej - mamy blisko.
Zupa z kukurydzy, ziemniaków i jabłek
10 lat temu